Vormt dit voedseladditief dat we dagelijks consumeren echt een bedreiging voor onze gezondheid? Gezaghebbende gegevens onthullen de waarheid.

I. Functioneel profiel: Een manusje-van-alles in de voedingsindustrie

Bij de verwerking van vleesproducten verbetert STPP de waterretentiecapaciteit van vlees aanzienlijk door een specifieke binding met myofibrillaire eiwitten. Experimentele gegevens tonen aan dat voor gemarineerde steaks waaraan 0,3% STPP is toegevoegd, het ontdooiverlies met 42% kan worden verminderd en de krimpsnelheid tijdens het bakken met 35%. Deze eigenschap maakt het tot een kernelement in het verbeteren van de kwaliteit van kant-en-klare gerechten. In de zuivelindustrie kan STPP, door gebruik te maken van zijn vermogen om metaalionen te chelaten, de houdbaarheid van yoghurt op kamertemperatuur verlengen van 14 dagen tot 6 maanden met behoud van de stabiele textuur van het product. In de drankenindustrie kan STPP als pH-regelaar een buffersysteem vormen in koolzuurhoudende dranken, waardoor de retentie van kooldioxide met 19% toeneemt en de duur van de bubbels met 2,3 keer wordt verlengd. Bij het bakken kan het synergetische effect met zetmeel het specifieke broodvolume met 15% verhogen en de snelheid waarmee het brood verschroeit met 28% verlagen. Deze technologie is toegepast in de centrale fabrieksproductie van 85% van bakkerijketenmerken.

II. Veiligheidsgrens: wetenschappelijke definitie volgens internationale normen

De aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) die is vastgesteld door het Gezamenlijk Comité van deskundigen voor levensmiddelenadditieven van de FAO/WHO (JECFA) is 70mg/kg lichaamsgewicht, wat betekent dat de bovengrens van een veilige dagelijkse inname voor een volwassene van 60 kg 4,2g is. Het laatste evaluatierapport 2023 van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) geeft aan dat de huidige gemiddelde dagelijkse inname van Europese inwoners slechts 12% - 18% van de ADI-waarde bedraagt. De Amerikaanse FDA noemt STPP als een GRAS (Generally Recognized as Safe) stof en staat het gebruik ervan toe in 23 categorieën voedingsmiddelen. Een drie jaar durend vervolgonderzoek door het China National Center for Food Safety Risk Assessment toont aan dat onder gestandaardiseerde gebruiksomstandigheden de biologische halfwaardetijd van STPP in het menselijk lichaam slechts 2 - 4 uur is en dat meer dan 90% wordt gemetaboliseerd en uitgescheiden via de nieren, zonder dat er een accumulatierisico wordt gevonden. Wat betreft het online gerucht dat "het osteoporose veroorzaakt", heeft de School of Public Health van de Universiteit van Peking door middel van een dubbel gemaskeerd experiment bevestigd dat inname binnen het ADI-bereik de calcium-fosforstofwisseling niet beïnvloedt.

III. Technologische doorbraak: Verkenning en toepassing van alternatieve oplossingen

Hoewel de autoriteiten de veiligheid ervan hebben bevestigd, stimuleert de voedingsmiddelenindustrie nog steeds technologische innovatie. Een citruspectinecomplex ontwikkeld door een Israëlisch bedrijf voor levensmiddelentechnologie kan 82% van de waterretentie van STPP in vleesproducten bereiken, maar de kosten zijn 4,7 keer hoger. Een nano-calciumfosfaatsysteem dat is ontwikkeld door een Duits bedrijf kan vergelijkbare functies bereiken, maar heeft problemen met de stabiliteit van massaproductie. 78% van de voedingsmiddelenfabrikanten wereldwijd kiest nog steeds voor STPP als de meest kosteneffectieve oplossing. Toch is de industrie het erover eens dat biogebaseerde vervangingsmiddelen de komende vijf jaar geleidelijk de industrialisatiefase zullen bereiken.

IV. Consumptiegids: Wetenschappelijke cognitie en rationele keuze

Consumenten kunnen in drie stappen zelfstandig het heft in handen nemen:

1. Controleer het voedseletiket: Let op het additief met codenummer E451i.
2. Regel de innamefrequentie: Het wordt aanbevolen dat kinderen niet meer dan 2 porties verwerkte vleesproducten per dag eten.
3. Aandacht voor de kwaliteitsverklaring: 16% van de voedingsmerken hebben productlijnen "zonder toegevoegde fosfaten" gelanceerd.

Benadrukt moet worden dat STPP op zich geen gevaar voor de gezondheid is. De sleutel ligt in de wetenschappelijke controle van het gebruiksscenario en de totale inname.

In het moderniseringsproces van de voedingsindustrie is STPP als het smeermiddel in een precisie-instrument, en de waarde ervan mag niet worden ontkend. Met de invoering van de nieuwe versie van de "normen voor het gebruik van levensmiddelenadditieven" in 2025 hebben de regelgevende instanties 32 op fosfaten gebaseerde levensmiddelenadditieven opgenomen in het dynamische monitoringsysteem. Terwijl het bewustzijn over voedselveiligheid wordt vergroot, moeten consumenten een cognitief kader instellen op basis van wetenschappelijk bewijs. Waar we op moeten letten zijn niet de levensmiddelenadditieven die worden gebruikt in overeenstemming met de regelgeving, maar de verspreiding van pseudowetenschap die de dosering negeert als het gaat om toxiciteit.